کد مطلب:28193 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
علی علیه السلام، از هر فرصتی برای گسترش فرهنگ ستم ستیزی و حمایت از ستمدیدگان، بهره می گرفت و از مردم، برای اصلاح اجتماع و پیوندهای اجتماعی و روابط اجتماعی، یاری می خواست و می فرمود: أیُّهَا النّاسُ! أعینونی عَلی أنفُسِكُم وایمُ اللَّهِ لِأُنصِفَنَّ المَظلومَ مِن ظالِمِهِ، و لَأَقودَنَّ الظّالِمَ بِخِزامَتِهِ.[1]. به خدا سوگند، كه دادِ ستمدیده را از آن كه بر او ستم شده بستانم و مهار ستمكار را بگیرم. داستان های حمایت عملی آن اسوه عدالت از ستمدیدگان، بسیار خواندنی، و برای داعیه داران پیروی از آن بزرگوار، بسی آموزنده است.
امام علی علیه السلام، ستاندن داد مظلوم از ظالم را «پیمان الهی» می داند. پس بر یاری مظلوم، تأكید می كند و بر ستیز با ظالم، پای می فشارد. یاری رسانی مظلومان و ستیزندگی با ظالمان، از جمله آخرین وصیّت های او به امام حسن و امام حسین علیهما السلام و تمام كسانی است كه در گذرگاه زمان، وصیّت امام را می شنوند.